Het kaartje kopen, geen probleem.
De trap op naar het perron.
Het perron loopt langzaam vol.
Nerveus dringen de eerste zich naar de rand van het perron.
In de verte al zichtbaar, de spannig stijgt met sprongen.
De trein arriveert.
Voller dan vol, er zullen er eerst wat uitmoeten om er uberhaupt in te komen. En zowaar er komt een berg uit de trein om opnieuw gevuld te worden.
De eersten zijn verzekerd van een plaats, de laatsten zullen zich extra in moeten spannen. Met gevloek en geduw lukt dat bijna iedere keer.
De reis met de 100derden bonkenden harten. Geen beweging mogelijk.
Je doet wat de trein je beveelt te doen.
Je deint mee met het ritme.
Op ieder station volgt het perron ritueel zich. Degene die eruit willen moeten zich inspannen om eruit te kunnen net zoals degene die er in willen.
Once eindstation.
De ontlading van een trip van 20 minuten. Geen kleevende lijven aan je, geen ongewenste geuren.
Lucht en vrij.
