Hierna buigen we naar links af en gaan we bergafwaarts. Eerst is er een autoreperatie school waar een nepagent het geheel in de gaten houd, hij is ook helemaal gek op Boris en Rufino, meestal ben ik het die antwoord geeft wat hij tegen hun zegt, zal wel bekent voorkomen niet? Iets verder omlaag is de dansschool van onze eerste oppas Anita, we hebben nu een andere Dani en zij boxt. Maar Anita danst de Flamenco en als het raam oppenstaat kun je hun zien dansen met hun castagnettes en live een paar gitaristen. Vooral voor Rufino een hoog entertainment waarde.
5 huizen verderop hebben we een almacen ( staat voor verkoop van melk en kaas brood en producten die bent vergeten in te kopen winkel) die een leuk hoog stoepje voor de kinderen heeft hier houden ze hun eerste pauze en ook om te genieten van de mensen die in en uit de almacen komen. Die uiteraard altijd een opmerking naar de twee maken en die ik uiteraard altijd beantwoord.
De hoek van de glasreperatie is ook hoogst intresant voor Boris hier kan hij zijn geleerde letters en cijfers in praktijk oefenen, alhoewel hij nu al op een behoorlijk niveau is. Hij schrijft zijn naam van ons ( pappa en Mamma) Rufino en nog een hele hoop meer. Ook telt hij tot 50 en houd van herhaling en van mijn computer om de dingen te blijven herhalen. Hier bij de glasreperatie zegt hij de cijfers en de letters en Rufino zegt het allemaal een beetje na.
Auto's en bussen en busjes allemaal heel intressant voor Boris ieder ding moet een naam hebben net als de ambulance, hij verward deze nogal eens met de zogenaamde anwb bus, dan is het toch nog effe een snelle correctie en zegt dat het een autoambulance is voor kapotte banden. Merken van auto's is tie ook helemaal verzot op met peugot als hoogtepunt deze heeft een leeuw als merk maar Ford, Volkswagen en Renault enz enz. Ook bus lijn 26 is zijn favoriet en herkend hij uiteraard al van verre net als de 29 en de 99. Hier heeft ieder buslijn een andere kleur en rijden er wel zo'n 300 buslijnen aardig wat om te bestuderen dus.
Hierna kunne we een beetje doorlopen al valt er toch nog wel het een en ander te zien en op te merken zoals een garage waar ze gedeukte autos opknappen, hier bestuderen we altijd wat voor schade de auto's hebben en zeggen we hallo teggen de eigenaar. Buiten op straat heeft hij meestal wel oudere modellen auto's staan die wel het bewonderen waard zijn alhoewel met hoge schade meestal. Een paar meter verderop is een recycling winkel waar we altijd wel effe binnen moeten loeren wat ze er nu weer hebben staan, toch al aardig wat spul van in geslagen. Hierna steken we de straat over en vervolgen onze wandeling richting Abasto shopping. Dan komt er een poort bedekt met dekzeil deze heeft wel enkele gaten om door te loeren hier staan allemaal verhuiswagens waar vooral Rufino dol op is, en aan een tafeltje zit een oudere man die nooit wat zegt maar ook geen boze blikken werpt of zo, gewoon voor zich uitstaart en verder niets, goedkope bewaking zeg ik.
Effe tussendoor het nieuwe huisje bewonderen van Gauchito Gill dat ze sinds vorige week alweer voor de 4de keer hernieuwd hebben, maar steeds groter en steviger en meer waterpas.
Op de hoek van deze blok is een copycenter die ook een hoop schrijf spullen verkoopt. Maar ook stickers die voor op de deur getoond zijn. Rufino gaat hier wild op en verteld ons welke stickers hij allemaal ziet zoals van Mickey Mouse en Winnie de pooh enz enz. vanaf hier kun je de muziek van de ochtend discotheek horen waarvan Rufino ook aardig van in de stemming komt, subtiel begint hij met zijn kont dansbewigingen te maken en voor de deur van de disco gaat hij flink van boord super entertainment voor het deur personeel aldaar. De discotheek daar is gespecialiseerd in dragqueens en omgebouwde heren en nog meer aanverwante, altijd zeer onderhouden al moet ik af en toe toch de straat oversteken als het bij de entree te druk is.
In het midden van de blok buigen we af naar rechts waar we in de straat komen met wel een stuk of 7 theaters. Behoorlijk hoog gehalte van versiering in deze straat maar ook bankjes om te zitten de kids gebruiken deze om op en af te klimmen waarbij ik uiteraard moet helpen met het afspringen, zeer hoog lolgehalte. Op het eind van de straat is een zeer primitief geschilderde muurschildering het 2de hoogte punt van deze straat, ik roep een naam en zij wijzen het mij aan, waar zijn de appels? Waar is de ballon? Waar is de fiets?
Na dit gebeuren kunnen we eens flink doorlopen op zijn minst een blok zonder iets, nou zonder iets nooit, een stoepje om vanaf te springen of een mevrouw die herstelwerkzaamheden doet aan kleren ook effe hallo zeggen om niet de deur met de 5 opstapjes te vergeten die ook af en op gerend worden een garage met een oude Ford T die aangepunt word als autoloco, gekke auto. Hierna steken we weer over waar een autowaspunt is, alles met de hand komt geen machine aan te pas een paar jongens moeten daar ook altijd effe hallo zeggen en dan komt het hek. Het hek waar opgeklommen moet worden het dagelijkse klimritueel, hoogst ontspannend voor hun voor miij niet echt. Ik zie wel dat ze het aankunnen en vooral Rufino onze kleine aap.
Nog een klein stuk en dan zijn we alweer thuis maar er zijn nog een paar mensen die ook hallo willen zeggen zoals de vrouw van de kledingwasserette en onze vriend zonder benen die telefoon werk doet bij een remis (soort Taxi, maar goedkoper) Allemaal vrienden van onze buurt.
Met nog een klein stuk te gaan hebben we nog enkele dingen op het program zoals naar de groentezaak gaan waar we appels en bananen inslaan en de kids zich amuseren met de tijdschriften stand die hier tegenover staat, donald duck enz. enz. Laatst had het kind van de groentezaak twee kleine kukentjes dat was natuurlijk helemaal je van het en bang dat Boris was, Rufino niets geen angst voor niets en raakte de beestje nogal bruut aan zoals ze op die leeftijd zijn. Weg over steken en dan zijn we thuis, in de hal maken hun zoveel geluid dat moeders hun al van verre hoort en de deur opend om hun te verwelkomen, vandaag met de bal.
