Hij zou eens onder de rest van zijn leerlingen kijken of er iemand geschikt voor mij was. Dat bleek Armando te zijn, Armando al vele jaren in het circuit van het rennen maar zo vaak als hij begonnen was zo vaak was hij er ook me gekapt. In ieder geval 2 maanden geleden onmoette ik hem voor het eerst om kennis te maken. een beetje aangezet maar net niet dik en 11 jaar ouder dan mij, rent de 10 km in een uur en een beetje. Mij maakte het allemaal niet uit hij gaat om de fun, niet?

Vanaf dat moment kwam Armando iedere zaterdag ook naar ons trainingveld. Wat wel grappig was met hem was dat je hem week bij week beter in vorm zag komen. Maar helaas ook week bij week werd het steeds warmer en dat is nog steeds iets waar ik nou niet zo goed tegen kan en al helamaal niet met rennen. Wat een afzien zeg, tja waarom doe je het dan??!?!?
Mijn wedstrijd van hospital Italiano was daar een goed voorbeeld van, grrr.
Deze week kondigde ze er zich vanaf donderdag een weersomslag aan de afgelopen 2 weken hadden we hier al behoorlijk liggen te zweten in meer dan 30 graden. Vrijdag en zaterdag koelde het behoorlijk af maar de regen viel de gehele dag uit de hemel. En zaterdag met onweer. dat was wel echt linke soep, als ze de wedstrijd maar niet afblazen dan, want er waren al berichten van wedstrijden die afgelast waren vanwege de weeromstadigheden. Zondagmorgen 7.30 bij de jumbo in Palermo afgesproken met Armando om gezamelijk naar de wedstrijd te lopen. Het regende pijpestelen maar gelukkig geen onweer. Volgens Armando hadden zich 9000 mensen aangemeld had in de krant gestaan, oooeei wat een drukte. Armando zou als eerste starten en 10 km rennen en ik de rest de 11.1 km. Het bleef regenen Armando zou ongeveer met een uur terug zijn waarvan ik het laatste kwartier gebruikte om me warm te lopen.

Vanaf dat moment stopte de regen, fantastiesch. Alhoewel daar weer een beetje hitte voor terugkeerde, maar goed. Armando kwam binnen en we verwisselde de tijdchip om de enkel waarna ik weg kon sprinten. Met in gedachte de woorden van Yuyo, rennen met je hoofd en niet als een gek. Okee rustig aan starten dus naar gevoel, dat lukte prima de eerste kmers. Op km 6 wilde ik wel een beetje meer geven maar dat lukte niet ik gin zelfs nog trager het kwam er niet uit. Met als dieptepunt tussen km 7-8 het ging voor geen meter.Mezelf moed insprekend kwam er tussen km 8-9 toch weer gang in en dit ging zelfs fantastisch, gelukkig. Kon ik nog enigszins wat tijd terug pakken die ik verloren had. Dit resulteerde in een eindtijd van 55.20min. Ik ben content met het resultaat als afsluiter van het jaar, zoo nu 2 weken niets en dan weer langzaam opstarten voor een nieuw seizoen.

1 comment:
Goed doorgezet en goeie tijd!!!!
Fijne feestdagen. ik heb nog een oer-hollandse Oliebollenloop voor de boeg op oudejaarsdag!
groetjes,
Ruud.
Post a Comment