Drugs

Zoals eerder gezegd mijn oftewel onze nieuwsgierigheid naar de effecten van drugs waren uitgezet bij het samen zijn van vriendjes in het kempke. Met uitprobeersels als thijm die wel insloegen maar niet het beoogde effect hadden. Mijn eerste echte kennismaking was in Grubbenvorst toen ik rozen moest binden bij Sjraar. Hierbij had ik al vermeld dat hier ook een vol blonde Hollander werkte, Bart. De intresse in Bart was zowiezo al gewekt omdat zijn zus hem al enkele keren op het veld had bezocht en dat was me niet effe zomaar iets daar wilde ik wel meer van weten nog blonder dan Bart. Hij was degene die me vroeg of ik wel eens een jointje gerookt had waarop ik uiteraard ja zei. Of ik zin had om een jointje met hem te roken, uiteraard!! Hij haalde zijn blokje Marokaanse stuff tevoorschijn en begon het blokje te verwarmen zodat hij de stuff kon verpulveren die hij nodig had, dit met een beetje shag erbij en een filtertje en we konden starten met het roken van mijn eerste jointje. In volle spanning wachtte ik af wat er te gebeuren stond maar niets aparts gebeurde er, al vroeg Bart om de minuut of ik al iets voelde waarop ik uiteraard zei, zeker pittig spul. De opvolgende minuten volgden maar naar mijn gevoel gebeurde er niets, uiteraard was ik al zo stoned als een aap alleen kon ik het gevoel nog niet plaatsen. Dit gezegd vanwege mijn ervaringen met mensen die beweren dat ze niet stoned kunnen worden, er is wel degelijk een effect, verandering aanwezig. Of ik een stukje wilde hebben, ik kon wel een gat in de lucht springen van dat aanbod, eindelijk echt spul voor mezelf wooow ik kon het bijna niet geloven, zekers zekers wilde ik wel wat. Hierna heb ik wat geprobeerd om er een te draaien maar er staat me weinig van bij hoe het eindigde met het blokje wat ik van hem kreeg of ik dit gedeeld heb met mijn vriendjes in het kempke, hoogswaarschijnlijk wel. De drugs kreeg zijn echte vervolg toen ik op de Schans zat waar ik in de tussentijd mensen van de verre omtrek ontmoet had van Kessel tot Maasbree, Sevenum en Venlo. Op de Schans zelf had ik wat vriendjes als Paul en Willie waarmee ik regelmatig wat insloeg. Tot op een gegeven moment Paul iets gehoord had over het gebruik van benzine en tri. Je zou een bakje met benzine moeten vullen en dan met je gezicht er boven gaan hangen en hier zwaar van de wereld van gaan. Het enige lastige was hoe kom je aan benzine. We hadden al zoiets van, even een tank leegzuigen met een slangetje maar we hadden geen slang aldus sloegen we het plan in om met tri aan de slag te gaan. Dit zou je kunnen kopen in winkels waar ze tapijten verkochten wist Paul te vertellen. Aldus de buurman was een tapijtenverkoper zodat we snel aan de slag konden met de tri. Beiden sloegen we een flesje in om hierna naar mijn kamer te gaan en het spul uit te testen. We besloten om een doekje hiervoor te gebruiken en goten dit vol, als eerste inhaleerde ik en wachtte af. Niets, volgende scheut in het doekje, een beetje meer en wederom inhaleerde ik maar nu dieper en langer. Deze keer was er het beoogde effect. Een vreemde gewaarwording van tijd ik viel op mijn bed en hoorde de geluiden van buiten als een echo binnenkomen de ogen te zwaar om te openen maar wat ik zag kwam niet overeen met wat ik hoorde een schokkende beweging. Van de ene kant had het iets beangstigend en aan de andere kant iets fascinerends. In de voorgaande dagen waren we nog gewaarschuwd voor de effecten van tri en benzine hoe schadelijk deze waren voor het brein. De angst voor dit was groot genoeg om nog enkele experimentjes uit te voeren en het daar bij te laten.




Maar hierbij stopten het uiteraard niet enkele maanden later kreeg ik voor het eerst een trip aangeboden dat leek me wel wat van wat ik er allemaal van gehoord had moest dit behoorlijk heftig zijn. Dit voorstel afkomstig van Nelleke de zus van Paul. We waren op dat moment in de discotheek Apollo in Helden waar we af hadden gesproken met een aantal oud Schans bewoners. Ik woonde op dat moment net in Blerick op kamers. Na de trip ingenomen te hebben merkte ik na een uur of anderhalf nog niets. Uiteraard zat ik er vol in alleen had ik het niet in de gaten. Nelleke vroeg of ik er nog een wilde, tja waarom niet!! Bij het terug fietsen naar Blerick kreeg ik met toch effe een flash in mijn brein. Geen halucinaties, misschien wel maar weet hier niets meer van, maar ik kon over 3 of 4 dingen tegelijk denken. Dat was iets meer dan ik kon verdragen en wilde uiteraard kappen met die kwats. Uiteraard had ik er weinig over te vertellen en ik herinnerde me Nellekes woorden dat deze trips wel een uur of 12 doorgingen, ayayayay. Voor tijdverdrijving fietste ik naar de stad en kwam in café st Stephen uit waar ik voorheen nog nooit was geweest hier ontmoette ik Andre Alberts die me een of ander geweldig moeilijk verhaal ging ophangen met tekeningen en al om het verhaal nog maar ingewikkelder te maken. Andre was al moeilijk te volgen maar dit was nu iets waar ik nu effe niet zo goed tegen kon. En dan dat café dat was ook nog effe iets allerlei oude hippies en bizarre dieren achter de bar zoals een slangenbak en meer van dat soort dingen dat hielp enorm bij mijn relax blijven in mijn trip, niet dus.
Nadat ik Andre van me afgeschud had ben ik naar huis gegaan waarvan ik mijn gedachtes toen ik over de brug naar Blerick fietste nog glashelder herinner. Ik dacht als dit zo door blijft gaan met die meerdere gedachtes in een keer kunnen ze me binnen een week opnemen. Mijn hoofd branden en thuis probeerde ik in slaap te komen en het was weer een van de momenten waarop ik me zo alleen voelde. Pijnlijk alleen. De dag erna bij het wakker worden voelde ik me al wat beter maar de gekruisde gedachtes kwamen nog met flarden naar boven gedreven. Een ding, dit zou ik nooit meer doen.