Tussen mijn 16de en 19de jaar ben ik menigmaal in Sjiwa verzeild geraakt dit mede door de nieuwe vrienden die ik ontmoet had, Ger, Harrie, Martin, Jack, Ger, Johan en Wiel. Dit was mijn connectie wat betrof regelmatig samen een jointje roken met goeie muziek. Na het beleid van begin jaren 70 werd dit langzaam maar zeker omgegooid ze hadden het liever niet dat je in de kelder een jointje rookte. En die antijointklub groeide gestaag waaronder ook enkele fanatieke bezoekers van Sjiwa. Zoals Matje Keunen uit Hout Blerick die een keer mijn pijpje uit mijn mond rukte en doormidden brak, had ik ook wat. Al moet ik bekennen dat we behoorlijk aan het provoceren waren aldaar onder het bord van “in deze ruimte zijn geen drugs toegestaan”, ja dat vraagt erom! Maar de hele kelder toestand was anti, wat er ook maar een beetje mee te maken had.
Als we eens Jimi Hendrix aanvroegen om eens van die lamme muziek af te zijn van al dat slome gedoe van The Eagles en aanverwanten, wat een kwijle bakken muziek, verschrikkelijk geen bleus geen hard rock niets wat maar kon opwinden. Het duurde ook niet geweldig lang meer dat ik er alleen nog maar incidenteel zou komen. Met de kermis en dan hadden we het wel weer gehad voor een jaar. Het was vooral om nog eens wat legendarische figuren van de kelder tegen te komen zoals Jos Deenen, Cor Trepels en Hay Hilkens, figuren die dronken zich toendertijd onnatuurlijk lam iedere zondagmiddag en hielden het wel voor gezien rond 19.00 waarna ze standaard met het hoofd op een van de tafels lagen te pitten. Fascinerend om dit iedere week weer terug te zien.
Of het “Hijgend Hert”, uit Kessel Eik. Je zou echt denken dat de man een indiaan was met zijn lange stijle zwarte haar en kromme neus. Hijgend Hert was een naam verzonnen voor hem door ons groepje of hij zichzelf ook onder die naam kende weet ik niet wij spraken hem in ieder geval met Jos, Kessel Eik, aan. Dan had je natuurlijk nog een andere Jos, de dj die wel voor ons wilde draaien en op het laatst nog Eddie en de Hotrods nog prachtig vond. Sjraar van de Pratwinkel die altijd met prachtige tips kwam, tussen neus en lippen door had ik gehoord dat Sjaar ook voor pastoor geleerd had dat maakte het praten met hem nog beter. Sjraar was een fervent schaats en bleusliefhebber. We vroegen hem regelmatig wat hij meenam als hij weer een schaats tocht ondernam van bijna gehele dagen. Hij had een standaard antwoord voor dit; 4 boterhammen met pindakaas. Nou dan lagen we weer uren in een deuk van de eenvoud van antwoord, helemaal geweldig als je knetterstoned bent. Maar ook mijn Baarloosche rookvrienden Frans, Neil Young, en Hay. Al waren ze enkele jaren ouder, deze twee hoorde bij de eerste garde van hippies uit Baarlo beide woonde ze in een gekraakte boerderij waarna ze in verloop van tijd een woning toegewezen kregen. Dat kon ik wel waarderen die acties in het Baarlose. En het waren doorgewinterde gebruikers die je nog van alles konden leren.
Een van de laatste jaren heb ik nog geprobeerd Dj te worden bij Sjiwa hiervoor moest ik een casette met muziek inleveren en dan zou dit gekeurd worden, wel of niet Dj dus. Weken heb ik gevraagd, nooit antwoord totdat de Witte me vertelde dat ik niet voldeed aan hun eisen mijn keuzes waren te extreem om gedraaid te kunnen worden nog niet eens op een vervelende vrijdagavond. De boycot was totaal, niet roken niet draaien het werd tijd dat ik afscheid nam van de kelder en dat gebeurde ook vrij snel hierna.
Tijdens mijn verblijf op de Sjans in Panningen organiseerde Sjiwa ook een busreis naar Pinkpop wat best goedkoop was dus schreef ik me in voor die reis.
Programma van dat jaar
Partner
Mothers Finest
Jonathan Richman and the Modern Lovers
Robert Gordon & Link Wray
Graham Parker and the Rumour
Journey
Thin Lizzy
Nog nooit heb ik zoveel spijt gehad om dat te doen. Ik hoorde gewoon niet meer bij de Baarlose groep jongeren het waren saaie niet rookende boeren die niets wilds wilden zelfs de muziek lukte al niet meer. Aangekomen op Pinkpop ben ik meteen mijn eigen weg ingeslagen tot het eind uiteraard, het leukste deel toen ik weer terug met de bus moest, hmmmm. Maar goed ik had betaald en gebruik zou ik ervan maken. Ik voelde me echt buitengesloten van de Baarlose gemeenschap. Het werd echt tijd om gedag te zeggen van het dorp en mijn bezoeken werden afgebroken naar wat ik al eerder beschreef kermis en niets meer.
No comments:
Post a Comment