Sunday, September 21, 2008

Halve marathon Adidas

Wat met voorbereiding een succes had moeten worden zag ik in het midden van de training dat ik het niet waar kon maken. Ik zou 3 weken in Nederland moeten trainen en 2 weken in Caracas Venezuela. De eerste weken in Nederland liepen gesmeerd met een beetje aanpassingen. En met de nieuwe schoenen was het behoorlijk prettig rennen. In Nederland zou ik ook nog de 12 km rennen in Siebengewald wat op zich voor dat moment wel geslaagd was al had ik me wel verkeken op mijn mederenners die behoorlijk wat beter getraind waren dan mij. Waardoor ik mijn energie verspilde in de eerste kms. Hierna had ik niet meer de gelegenheid om nog enige training te ondernemen tot in Caracas waar ik 3 dagen achtermekaar in volle zon langs een super drukke weg de uitlaatgassen in ademend, trainde. Hier voelde ik wel de verloren dagen in mijn benen en de zon deed ook zijn werk. Deze week hier in Buenos Aires kon ik nog 4 dagen trainen al had ik behoorlijk de piepzak of ik het wel geregeld zou krijgen. Nam me in ieder geval voor om het dan maar rustig aan te doen en kijken waar ik uit zou komen. Gisteren de dag voor de halve marathon ging het zo fantastisch dat ik dacht als het morgen ook zo is zit ik gebeiteld.




Vanmorgen om half7 ging de wekker, Boris was diverse malen wakker geweest de afgelopen nacht wat niet echt hielp bij het uitrusten. Maar goed. Koffie gedronken en op mijn fiets gesprongen om richting centrum te gaan. Heerlijk rustig de stad, naarmate het centrum dichterbij kwam des te meer lui zag ik met het oranje tshirt van de halve marathon. Een drukte van jawelste was het al op avenida de mayo met een beetje geluk kon ik mijn tas direct afgeven. Ik zag wel al meteen dat waar je de tas moest afgeven weer te weinig medewerkers waren in een te klein hok. Met een beetje pech zou dat weer uren wachten worden om af te halen. Rond 8.00 begon ik me warm te rennen rustig aan een kwartiertje de spieren opwarmen. Ik hoopte dat ik nog iemand zou tegenkomen maar dat gebeurde niet. Om 8.10 zou de 10km run starten maar dat gebeurde niet, aldus dacht ik dat we dan ook wat later zouden starten. 5 minuten voor half negen was nog niemand weg maar het werd wel behoorlijk druk bij de start, zouden we dan allemaal tegelijk starten? Blijkbaar wel want er liepen nog maar weinig lui op straat met oranje tshirts. Met het startschot zag ik de stoet vertrekken, en ik stond achteraan. Via de kant maar zover als mogelijk naar voor gelopen om niet helemaal achteraan te starten want dat is alleen maar slome mensen inhalen de eerste kms. Aldus na enkele minuten liep ik dan ook over het startpunt. Wat onwennig ging ik er dan ook tussenuit. Wat opviel was dat er erg veel Brasilianen waren, de groene vlag zag je overal. Langs de weg was het redelijk rustig. Wat ik wel heb gemist is hoeveel minuten later ik starte bij gebrek aan een klok dus ik moest wat natte vinger werk doen. Ik zag op playa de mayo dat het 5 over half negen was. Dus als we precies om half negen gestart waren was ik een minuut of 2/3 later gestart. In de gehele marathon was niet een tijdsindicatie wat ik wel een beetje vervelend vond maar goed af en toe ving ik de tijd wel op van de een of ander. We deden puerto madero geheel rond en kwamen met km 16 weer in het centrum terecht al die tijd heb ik op gevoel gerend om tegen het uiterste aan te gaan wat tot daar aan toe prima lukte. Op km 10 heb ik water en gatorade gedronken en heb het voor de rest erbij gelaten. Daar in de stad bij km 16 kreeg ik wel een dipje en werd het toch wel iets zwaarder, ik moest meteen aan Patricia denken die me vertelde dat ze altijd een dip heeft bij km 16. Om me zelf aan te moedigen dacht ik flauwekul psychisch door gaan. Wat wel lukte tot en met 9 de julio de breedste straat ter wereld. Wat een prachtig gezicht om hierover te rennen tot de obelisk. Hier had ik hem toch wel redelijk zwaar hangen en moest me behoorlijk oppeppen er waren hier dan ook genoeg mensen aan de kant die zaten toe te juichen, prachtig.



Nog 1,5 km te gaan het laatste eruitgeperst om de zaak nog eens te forceren kwam me te staan op 1 uur en 50 minuten en wat seconden, hierbij moet nog de tijd eraf getrokken worden die ik later over de start ging, dat weet ik tot nu dan nog niet. Maar ik zal de tijd als snel als mogelijk hier neerzetten ik denk zelf dat het iets van 1 uur 47minuten en 30 seconden zal gaan worden, we zullen zien, in ieder geval sneller als mijn eerste halve marathon. Hierna mijn medaille gekregen en moeten vechten om mijn tas terug te krijgen en als verassing kwam ik Anyi thuis op straat tegen die ook naar de Marathon was gaan kijken met Boris. En nu nog vollop genieten van de adorphine die ik gratis gekregen heb van het rennen, geweldig!

Update: heb net effe op de site van Adidas gekeken voor de tijd, die was 1uur 46minuten en 27seconden


No comments: