D’r is een ding waar ik een behoorlijke hekel aan heb in deze tijd en dat is die stomme zon die de hele tijd schijnt hier, veel te hard en te heet. Eind november de halve marathon voor teams gerend met een min of meer bevredigend gevoel. Je weet dat er meer in je zit maar het komt er niet uit op de een of andere manier. Dan is het natuurlijk uitkijken naar schuldigen factoren zoals de zon. Iets langer als een maand werk ik nu in restaurant Urondobar, het restaurant van Anyi’s broer waardoor ik niet echt niet meer gemotiveerd ben om om 8uur op de zaterdagmorgen te gaan trainen met mijn persoonlijke trainer Yuyo. Op een zaterdagavond in het restaurant wil het wel eens tot 3 uur s’nachts duren voordat de laatste klant de ruimte verlaat. Dan is het na 4uur slapen lastig om me te motiveren om te gaan trainen.
Hierdoor ben ik naar gevoel van Yuyo gaan trainen in mijn uppie. Ik probeer toch z’on 4 keer per week de straat op te gaan en te trainen wat ook redelijk lukt. Op zijn minst 3 keer per week. De week voor de wedstrijd had ik wel het gevoel dat ik er klaar voor was maar hoe het zou gaan verlopen, geen ideee. Mijn ervaringen tot zover met de 10km zijn niet al te best, speciaal de laatste niet, ik was echt op het punt van opgegeven maar de gedachte aan een flesje water heeft me gered die keer met 54 minuten,hmmm.
Naar 5 uur geslapen te hebben ging de wekker om half 8 af zondag. Mijn lijf stond direckt onder spanning voor de wedstrijd, wat ik wel een goed teken vind, goed voor de motivatie, adrenaline. Ik nam me meteen voor om rustig aan te doen en niet te haasten want dan zou ik weer breken op de 6km met nog 4 te gaan. In de tussentijd met warm lopen kwam ik Yuyo tegen met Patri, Mono en vrouw. Yuyo sprak me meteen positieve woorden in en zou me in 2 weken een schema sturen zodat ik in zijn geest door kan trainen voor de hele marathon die ik dit jaar toch echt wil lopen.
Met 15000 andere stonden we voor de start om de 10km te lopen, wat een berg mensen. Gelukkig starten we op een super brede weg met 6 banen, dus redelijk plaats. De eerste 5km werd er gerend op gelijk brede wegen genoeg tijd om ieder zijn plaats in te nemen voordat we echt het park in rende met 1baans weg. De eerste km’s rende ik in tempo van 4.45 per km dit ging door tot km 6 waar het weer erg moeilijk ging en bij km 8 kon ik weer vol vooruit. Uiteindelijk heb ik er 47minuten en 9 sec. over gedaan wat me een voldaan gevoel geeft.
No comments:
Post a Comment