Leverworst in het zuur

In mijn gesprekken met mijn colegakok Pedro hebben we het vaak over Nederlandse en vooral Limburgse etenswaar. Afgelopen week had ik een herinnering van het jonge leven dat moeders regelmatig leverworst in het zuur kocht en gebakken haring in het zuur. Ja dat wou ik wel weer eens proeven, de haring heb ik maar meteen overgeslagen die is hier zeldzaam te verkrijgen. Met een goed recept van een leverworst meteen aan de slag gegaan. Toen hij gekookt en klaar was sneden we hem open en Slagerij Ghielen stond gelijk langs mijn neus aanwezig te zijn. Flashback enorm, het enige wat ik me nog afvraag is of ik iets meer kruidnagel moet gebruiken. Maar dit terzijde. Een flinke lik mosterd dr overheen en smullen, ik had juist dit op en er kwamen weer gelijk 2 nieuwe eetgedachtes in mij op leverworst met Limburgs broet en gebakken leverwoorst. Gelijk nog een paar stukken afgesneden en deze in een pan met wat boter gedaan, ooh mijn god wat een fantastisch spul heerlijk. En dan zie ikmijn colega altijd naar me kijken van wat een gebruiken hebben die Limburgers toch, fantastisch, hij is helemaal gek van appelstroop, dat was een openbaring voor hem. Toen hij dit geproefd had hebben we meteen een varkensvlees menu aangepast om te overgieten met appelstroop, een gebakken varkenspoot, jaaa heeeeerlijk. Nu staat er dan een grotepot met gesneden leverworst te rijpen zodat tie gegeten kan worden, nog een paar dagen dan kunnen we er aan beginnen.



Op brood gebied ben ik weer terug bij af in ons huis sinds ik zachte puntjes maak.
Mijn colegakok Pedro had een goed recept hiervoor en ik sluit me hierbij aan. En de rest van de familie ook, Anyi en de kids. Ik heb nu al sinds een maand of 2 niets anders meer gebakken dan deze broodjes, begin nu langzamerhand weer te verlangen naar mijn bruin brood.