Muziek, televisie en aanverwanten

Een eerste kennismaking met muziek was thuis met ons eigen platenspelertje die op de radio was aangesloten. Pap en Mam hadden een colectie singeltjes waarvan er enkele behoorlijk opvielen. Louis Prima met Hey Marie en Buona Sera werden over en overnieuw gedraaid, later met ergenis van Maria, wat het natuurlijk nog leuker maakte. Er zaten wat Duitstalige liedjes tussen en super ouderwetse waarvan je je afvroeg hoe die er tussen waren gekomen. Al had ik een keer opgevangen dat deze van opa van Bree waren, corect me when iam wrong.
Onderstaande video van Louis Prima


Op een gegeven moment waren we lid geworden van een of andere club waarvan je iedere maand een plaat of een boek kreeg. En dat waren altijd “the best off”..... soms leuk, soms niets, maar ze werden trouw afgespeeld. Naar de boekjes werd nauwelijks omgekeken al heb ik diverse malen geprobeerd om erin te beginnen. Een van mijn eerste muzikale confrontaties was bij Dreeke Lenders thuis, hij had een hoop ouwe broers en zussen en die waren al iets gevorderd in aanschaf van muziek. Deze familie was een Beatles familie, voorheen was me dat allemaal onbekend dat je moest kiezen tussen de Beatles of de Stones. Zij hadden daar de rode dubbelverzamel lp, ook hoorde ik daar the Doors wat een ontzettende grote indruk op me maakte. Maar de Beatles blijven me volgen tot de dag van vandaag. En menig discussie werd gevoerd in al deze jaren wat nou beter is, voor mij zijn het de Beatles, ik zal jullie verder van de redenen onthouden. Wat later volgden we allerlei popprogramma’s om op de hoogte te blijven zoals TopPop en op volle toeren, hahahaha. Maar het eerste muziekgebeuren wat we thuis op de t.v. volgden was het Eurovisiesongfestival. Voor het begon was Moeder al bezig met het maken van sausjes en dergelijken voor de chips. Dat werd rond die tijd een aardige traditie op de zaterdagavond. Die stengels in een glas en die bakjes met meerdere vakjes. Af en toe wat zuurs erbij en een amsterdamse ui. Maar het eurovisie songfestival was echt leuk, op het laatst als de uitslag kwam, dat gebel met andere landen wat al moeilijk voor te stellen was een telefoontje uit Zweden of Noorwegen zover was mijn hoofd nog niet. Man wat duurde dat altijd zo lang.. Uiteindelijk vielen er altijd wel enkelen in slaap voor het einde.



De zaterdagavond bood door de jaren heen nog wel wat meer, zoals je regelmatig de Andre van Duin shows had of Piet Bambergen en Renee van Vooren, super lachen met die lui. Andre van Duin deed het op zaterdagmiddag ook goed op de radio met zijn wanzinnige humor dat was echt luisteren naar de radio om zijn grappen te horen met ... en op de zaterdagmiddag tv was de Gouden stuiver en Ren je rot enz..
Populaire series waren Bonanza, Floris, Schweinchen dick, Tarzan enz...
De introductie van de kleuren tv was ook onuitwisbaar, mijn Opa en Oma waren de eersten die er een hadden. De eerste keer dat ik er naar kon kijken was met een totale familie bijeenkomst aangezien ik een van de grotere was was ik verzekerd van een goeie plek voor de tv, fascinerend dat alles in kleur was net zoals in de echte wereld. Later met een bezoek waar ik alleen daar was kon ik zelf aan de slag met de tv. De tv had ook speciale toetsen die voorheen heel wat grover was en je moest met meer kracht de zender omschakelen, als ik dacht aan onze tv. Die toetsen hoefde je alleen maar zacht met je vinger aan te raken en de zender sprong over, ongeloofelijk. En met dat ongeloof moest de tv vaak omgeschakeld worden naar andere zenders om te kijken of de toetsen het ook echt bleven doen. Wat dacht je van net iets later toen de afstandsbediening kwam je kunt je wel indenken wat dat voor een indruk op mij heeft gemaakt!!
In Baarlo was nog iets wat niet iedere plaats had, we hadden een bioscoop, een van de eerste films die ik daar gezien heb was met de lagere school als ik me niet vergis met het afscheid van de schooldirecteur. Met enkele klassen te gelijk gingen we naar de film Dik Trom, dat was echt wel wat!
Met onze familie, ik geloof van de kant van de familie Van Lier, Tante Jo en kinderen, ook meegingen naar de film van Heintje. Het was een nederlandstalige film, kan de titel niet meer herinneren maar wel een scene op een brugetje waar Heintje moest vluchten. Speciaal vond ik toen we naar huis liepen met de hele club ik het gevoel had dat ik de film van Heintje had gezien, een jongetje superberoemd die ook uit Limburg kwam.



Een gedenkwaardige dag in de bioscoop was de dag dat de film zelf me totaal niet boeide en ik meer geocupeerd was met het leren van fluiten op mijn vingers. Na flink wat geoefen lukte het me om een harde toon te creeeren wat op dat moment niet gewaardeerd kon worden door de rest van de bioscoopgangers. Ik was in de wolken dat ik eindelijk op mijn vingers kon fluiten.
In de herfst-wintervakantie waren er altijd goeie films op de Duitser. Tarzan, Winnitoe, Bonanza en meer van dat goeie spul. En als we ons met vriendjes verzameld hadden werden we rond de tijd dat de films begonnen iedereen al behoorlijk zenuwachtig. Op het moment van naar huis gaan als iedereen op de fiets zat schreeuwde iedereen de naam van de film die we gingen kijken, Taaaaaarzzzzaaaaan.
Bij thuiskomst was het altijd wel effe spanend omdat enige malen met tarzan ook de begintijd op duitsland 1 voor het voetbaloverzicht van de week begon. Ja en dan konden we het wel schudden met ozze Tarzan. Ik geloof wel dat dat niet echt de liefde voor voetbal heeft losgeweekt in onze familie of is het toeval dat de 3 broers niets van voetbal moeten weten?

Televisie Argentinie

TV kijken doe ik behoorlijk hier, het brengt wat meer inzicht in de taal en de Argentijnse mens. Net zoals in Nederland zijn hier de shows en realitys erg populair en Endemol doet het hier erg goed. Big Brother heet hier Gran Hermano, vanaf afgelopen januari is de 3de uitgave gestart en het sloeg in als een bom. Natuurlijk weer met alleen super jonge mensen van diverse afkomst. Met een uitzondering, de oudste 28 jaar, Diego had een bajes achtergrond. Dat gaf wel wat extras de rest was in het begin nogal bang voor hem en ze wisten niet goed wat ze met hem aanmoesten. Hij was vrij direct en duidelijk. Daarentegen had je ook een paar zwevers die wat groepjes met elkaar vormde. Mijn favorieten waren meteen Diego en Pablo allebei hier uit Ramos Mejia, ja wat wil je nog meer. De rest kwam allemaal uit de provincie van Argentinie, en Argentinie is groot zoals jullie weten en in elke provincie hebben ze ook hun dialecten. De sterkste groep in het begin bleek uiteindelijk de verliezer, een voor een gingen ze voor de bijl voor hun samenzwering tegen de rest. Dan had je een paar aparte figuren die geen menig hadden en daarvoor ook meegingen tot aan de eindrondes. Affaires waren er ook in het huis ten eerste Augustin met Claudia, Claudia ging er de eerste week al uit dus dat was effe spannend hoe dat verder zou gaan. Intussen werd Armian er uitgeknikerd met medewerking van Augustin terwijl Armian dacht dat dit zijn beste vriend was. Deze raakte bij het zien van de videos waar hij genomineerd werd door Augustine woedend en zei meteen: geef me 4 minuten met hem en ik…….. Uiteindelijk nam hij zijn wraak door met Claudia naar bed te gaan voordat Augustin uit Gran Hermano was. Ik zeg Zwaar Kicke. Verder was er nog een oversexte Pablo die een relatie had met de nooit willende Silvina, ook super entertaiment. Silvina die krasse uitspraken deed over geen sex hebben omdat er niets aan was en van Pablo lieten ze beelden zien waar hij zichzelf aan het bevredigen was onder de dekens. De laatste 2 weken waren ook reetespannend aangezien de voorspelde winares een spontane nominatie deed jegens Diego die eigenlijk haar beste vriend in het huis was. Je kon hieruit opmaken dat ze dit deed ivm het spel en voor de rest niets. De familie van Diego kwam na de nominatie naar het huis toe en begon over de muur te schreeuwen dat Nadia haar spontaan genomineerd had. Dit werd gehoord en de koude oorlog begon in het huis. Tevens werd de familie van Nadia buiten Gran Hermano bedreigt door de familie van Diego, wat een toestand!! Bij deze nominatie werd Diego uit het huis gekickt. En de voorspelling kwam alsnog uit, Nadia werd Winnaar.
Op dit moment een week na het eindigen van Gran Hermano is er nu een Met de sterren van Argentinie. Dit is wederom kicke al kijk ik momenteel niet meer iedere dag. Ik zeg een ding, er zit er een tussen die is knettergek, hysterisch.
“Kleine update vandaag 18 augustus zijn we bezig met Gran hermano 5”.
Question de peso
Mijn andere meest geliefde dagelijks programma is Question de Peso, ook van Endemol, wat in Nederland al enige jaren geleden ook afspeelde in een Zuidlimburgs kasteeltje het heette “afvallers” ofzoiets niet? Hier speelt alles zich af in de studio en je hebt filmpjes waar je op de hoogte blijft van alle crisissen van iedereen. Iedere maandag is het wegen waar ze 1% van hun gewicht moet zijn afgevallen anders worden ze uit het programma gekickt. Je word dan wel nog verder begleidt maar niet meer zo intensief. We hebben van maart 2006 enige mensen kunnen volgen zoals Lucio die van 188 kilo naar 90 kilo. De man is vrijwilliger bij de brandweer en paste nauwelijks nog in zijn uniform, dat was de man afgelopen jaar, voor mij, om in de gaten te houden. Hij zei nooit zoveel maar na een half jaar kwam er dan enigszins wat uit zijn mond. Lucio had ook zijn eigen kippendans nou echt dagelijks rolde de tranen over mijn wangen met dit simpele vermaak, geweldig. Hij won heel wat harten van het publiek maar de eindronde won hij niet en ook niet de doodgeverfde kampioen Chechu die verloor de laatste voorronde van de finale omdat ze niet genoeg afgevallen was. Kun je je voorstellen in de laatste ronde, ongeloofelijk. Er was ook nog een stille vrouw bij Silvia waar het niet zo best mee ging, man zonder werk en kinderen, zij kreeg regelmatig kleren van andere deelnemers om een beetje fatsoenlijk op TV te kunnen komen zij was uiteindelijk de winnaares vanwege deze achtergrond en zij won een huis en geld, perfect. Ik zeg al tegen Anyi in Nederland zou dat een andere uitslag gegeven hebben. Trouwens de presentatrice van dit programma is ook een ongeloofelijke Ego die alleen maar met haar uitelijk bezig is en haar borsten zijn net niet geheel te zien al moet ze daar geduurdende de show behoorlijk haar best voor doen, onze Andrea. Dit jaar begon er weer een nieuwe aflevering de 2de waar mijn favoriete al bekend zijn Diego met 243 kilo en 1meter 95 oftewel “de viking” en dan is er Amadeo uit de provincie met 186 kilo en 1 meter 64 hij heeft een act als hij op de weegschaal gestaan heeft en is afgevallen, onovertrefbaar. Hij pakt zijn vel aan de zijkant en doet alsof hij dit erafsnijd gooit dit in de lucht en trapt dit de lucht in. echt geweldig en onovertrefbaar.





Maar dit programma draait rondom de Cormillot dieet mafia van Argentinie de vader starte zijn eerste afvalkliniek in de jaren zeventig en bouwde dit uit naar een waar imperium. En hij met zijn zoon en staff zijn degene die de afvallers begleiden. Drankjes, eten, light, noem maar op de man heeft alles in de winkels liggen wat met afvallen te maken. En nu met dit programma kun je je wel voorstellen wat dat teweeg brengt. Maar de man schijnt ook, al voor het TV programma, gratis werk te verrichten voor arme overgewichtigen, dus das wel weer iets positiefs. Maar nu wil de man wetten gaan creeeren in het parlemant dat overgewicht een ziekte is en dat de mensen geholpen moeten worden. En je kunt natuurlijk wel al raden door wie die geholpen moeten worden. De groeten!
Verder in het seizoen hebben we nog Marie Noel die het ook goed doet als extreem dikke vrouw die van over de 200 kilo komt en terug moet naar 90 kilo dat belooft nog wat dit jaar!!!
Verder biedt de televisie me hier nog diverse series waar ik me uiterst goed mee amuseer zoals ondertitelde series als Lost en Desperate Housewives. Verder heb je hier nog wat avond informatieprogrammas die andere programmas weer voor de gek houden maar ook een soort brunch programma dat al 20 jaar bestaat. En een ander programma dat iets van meer dan 10 jaar bestaat en een element dat ieder keer terug komt bij Chiche. Het gaat over de kunst van een appel exact in het midden doorsnijden waarna beide helften worden gewogen of deze hetzelfde wegen. Het afgelopen jaar werd een nieuwe regel geintroduceerd, als je denkt dat een kant meer gewicht heeft mag je een hapje hiervan afnemen zodat deze aan het juiste gewicht kunt brengen. Geweldig iedere dag 6 deelnemers.

Koudste maand sinds 45 jaar

De maand juli was de koudste van de laatste 45 jaar

Een ophoping van polarische lucht zorgde voor sneeuw in Buenos Aires en in een groot deel van Argentinie waar normaal geen sneeuw valt, dat resulteerde in dat de maand juli van 2007 tot nu het koudste was van de laatste 45 jaar. Volgens de registers, was de gemiddelde temperatuur in de laatste 10 jaar voor deze maand 11 graden in dit jaar was het getal iets anders de gemiddelde temperatuur was 8,5 in juli, iets wat voor de laatste keer in juli 1962 voorkwam. Het verschil met afgelopen jaar was weer een behoorlijk verschil te weten 13,7 graden zoals de oficiele statuten aangeven.

Opvallend is dat niet alleen de maand juli zijn records heeft maar ook de maand mei van afgelopen jaar, deze maand was de meest koude van de laatste decenias, met een gemiddelde dat niet voorkomt en geregistreerd is sinds 1962, dit is zonder twijfel te wijten aan de omslag van de natuur.

Vakanties / Parte2

Een vakantie was ik ook in America bij de grootste familie,van de familie van der Coelen, 8 kinderen hebben ome Cor en tante Nel, 4 jongens en 4 meisjes alleen de 2 oudsten, Peter en Thea, waren daar een paar jaar ouder dan mij. Ome Cor zat in de slangkomkommers en had een enorme kas. Ze hadden daar ook een klein zwembad. En al die slaapkamers, in iedere kamer meerdere bedden. Apart erg apart. De vakantie speelde zich rondom het zwembadje af. Op een gegeven moment stak ik mijn hand in een van mijn zakken en er zat een bij in. Die me een behoorlijke steek in mijn vinger gaf. Jaaaaa, het werd tijd om naar huis te gaan naar Mam. Ik werd getroost door tante Nel maar het hielp niet veel. Totdat ome Cor binnen kwam en vroeg wat er gebeurd was. Ik vertelde het waarna hij zei dat het probleem simpel op te lossen was. ik moest gewoon over de plek plassen waar ik gestoken was. natuurlijk was ik perplex door deze opmerking en het leven ging hierna weer gewoon verder. Ik denk niet dat ik de raad opgevolgd heb maar zeker weet ik het niet.
In de vakantie ben ik ook jarig en in mijn herinnering heb ik dit natuurlijk altijd gevierd, maar met vriendjes dat was was ander punt. Alhoewel er een jaar tussen zat dat Nollie, Pier en Hein Boots op mijn verjaardag waren en om eerlijk te zijn dit is puur en alleen vanwege de fotos dat ik het nog weet. Dus de sensatie zegt rond mijn verjaardag was iedereen op vakantie, uit Baarlo in ieder geval. Niet dat ik me er zieliger door voel of zo, nee nee.



Op een iets oudere leeftijd rond de 12 a 13 spendeerde ik een halve vakantie bij Jos, hij was rozenkweker in Lottum. Ik had er al eens gewerkt toen ik bij ome Jeu en tante Truus gelogeerd had. Samen met Cor gingen we daar aan de slag. De weg naar Jos toe was wel speciaal je kwam dan langs een kasteel, tenminste dat zei Cor tegen mij, ik vond het meer op een groot huis lijken. En ja, als je in een kastelendorp woont weet je echt wel hoe een kasteel eruit ziet. Maar dat kasteel daar had wel iets magisch wat in Baarlo niet was. Dit kasteel lag midden in een bos waar je een hele tijd moest fietsen voor je er was. De bomen die eromheen stonden waren ook erg apart alleen treurwilgen geweldig grote dingen met die prachtig hangende takken. We stopte hier altijd om naar het kasteel te kijken, Cor had altijd wel een verhaal te vertellen hierover, ik kan me niets meer herinneren hiervan, behalve iets dat het daar spookte maar ik ben de context kwijt. Om terug te komen op Jos de rozenkweker, nu kon ik bij hem thuis slapen en meteen aan het werk de hele dag. Jos zijn broer en nog een of ander soortige hippiegast, in ieder geval geen Limburger, deden de rozen oculeren. Om bij het begin te beginnen, eerst werd er een ijzeren stang op de top van de wilde rozen gelegd zodat de onderste stam van de rozenstruik vrij kwam te liggen. Dan werd er in ieder stammetje een T gesneden met een ontzettend scherp mesje. De 2 kanten werden opengeslagen en hierin werd het oog van de gewenste roos ingeplaatst. Waarna ik het geheel deed binden. Dit was een elastiesch stukje met een nietje waarmee je de uiteindes strak mee kon verbinden. En dat ging in een rap tempo. Het leukste waren natuurlijk de pauzes dan werd er wat geklooid met Bart de hippie - Hollander altijd met ruige verhalen. Na het werk gingen we eerst wat opruimen bij Jos in de schuur want s’avonds moest hij de stelen knippen met de ogen voor de volgende dag. Het avondeten werd door Jos z’n vriendin verzorgt, ja die moest nog wat leren wat koken betrof, daar had ik het thuis toch beter. Hierna gingen we naar de schuur waar Jos werkte en we wat praate over het leven en soms kwam wat bezoek en die mengden zich dan meestal in het gesprek. En dan slapen daar, in dat spiksplinter nieuwe huis van hun, het rook nog naar specie bij wijze van spreken. Er was bijna niets in het huis, geen foto’s schilderijen of wat persoonlijks. Ze hadden ook nog geen stoep of planten of gazon. Apart erg apart. Het was wel wat zolang van huis weg zijn, het gaf een speciaal gevoel. Dat proefde naar meer.

Vakanties / Parte 1

Meestal deden we diverse uitstapjes met moeders en als het iets verder weg was zoals de Schatberg in Sevenum gingen we met familie. Zoals een keer met ome Thei en tante An. Met z’n allen in een Opel Kadett stationcar als ik me goed herinner. Een hele bult lui richting Sevenum. Na een dag vertier met allerlei speciale speeltoestellen in de speeltuin en het prachtige natuurwater was het op een gegeven moment tijd om naar huis te gaan. We werden gemaand om uit het water te komen ons af te drogen en aan te trekken. Peter, zoals meestal moest hij het op de spits drijven. En uitdagend ging hij weer het water in. Werd me ome Thei even kwaad, jeeemineee. Hij stormt het water in en grijpt Peter bij zijn oor en sleurt hem uit het water. Nou dat was indrukwekkend genoeg om op te schieten. Een van de weinige keren dat ik het met hem te doen had, ja ik vond hem best wel een beetje zielig. Ik had met eigen ogen gezien dat het behoorlijk hard ging.


Of we gingen naar het Tegelse Klein Zwitserland op de fiets. Onnoemelijke grote glijbanen hadden ze daar. Je moest er echt af met een matje, het leek meer op een deurmat wat ik zag en vond dat maar niets. Na enige keren omlaag gegleden te zijn was er een huilende jongen onder die zonder matje was gegaan en zijn benen en billen had verbrand. Dat was genoeg voor mij om de raad op te volgen van het matje. Ook hadden ze daar wat ander speelgoed als een schip wat je zelf op en neer moest bewegen dat was ook wel wat, en dan had je nog de ton waarin je moest rennen, als je hierin was had je echt het gevoel dat je niet moest vallen anders zou je rondtollen. Ook het eten in al die speeltuinen, met zijn allen op een lakentje, dat was wel wat dat picknicken. Het zwembad was echt helemaal niets daar in Tegelen, dat pierebadje, goed voor de blagen.



Later ging ik met de fiets alleen of met vriendjes naar het zwembad in Baarlo. Het zwembad was gebouwd door de Baarlose bevolking voor de Baarlose bevolking. De gemeente had het beleid dat wat Maasbree krijgt krijgt Baarlo ook. En de aanvraag voor een zwembad werd niet gehonoreerd, vandaar de actie van de Baarlose burgers. Het geval wil dat de omkleedlokaaltjes ook mee gemetseld waren door onze vader. Dat gaf weer een goed gevoel iets tastbaars aanwezig waarvan je kon zegge ozze pap heeft dat gemaakt. In den beginne was het maar een kale boel daar waar je bij het minste of geringste verbrande, geen boom te bekennen op het veld. Net langs de ingang was nog een soort grote houten keet waar een Blericks echtpaar de zaak in handen had. Diverse spellen en een soort kantineachtig gedoe. Die spellen daar waren wel wat, alleen had ik daar nooit geld voor. Maar kijken was ook best geslaagd.
Vakanties heerlijk.
Buiten dat we met moeders diverse plaatsen bezochten, vooral familie, werden de vakanties doorgaans bij familie van moederskant gevierd met uitzondering van ome Jeu en tante Truus in mijn geval.

"Baby´s zijn Annemie Gerard en mij".

Zeker werd er naar Bergen gegaan naar tante Martha en ome Sjraar, in den beginne woonden hun nog in een boerderij waar een stal achter de keuken was maar die verder niet gebruikt werd. Wat opvallend was dat ze aan het einde van een hele lange weg woonde, van de verharde weg minstens een kilometer of twee lopen, op een soort heuvel. Geschiedenis technisch zou dit wel eens heel oud kunnen zijn qua nederzetting. Komend van een afstand zag dit er behoorlijk impressionante uit. Daar was het paradijs voor kinderen, ondekkingen in allerlei hoeken en aangebouwde schuren. Weien tot in de verste verte. Het niets anders dan groen was hier en nergens anders. De wc was buiten een houten hokje, maar je mocht ook op de stal je behoefte doen. Enige jaren later hadden ze een nieuw huis gebouwd en de boerderij afgebroken. De grote schuur stond er nog wel. Er waren wat paardenstallen in en velen pakken stro, perfect om je in te verstoppen en je los te laten in je fantasie wereld. Voor mij was de helft van de magie gebroken met het nieuwe huis. Maar het bouwen van hutten en spellen ging gewoon door. Wat ik opvallend vond is dat ze daar heel graag zelfgesneden witbrood met jam aten, apart. Het was een echte jongens familie. Later hadden Gerard en Peter een echte houten hut achter het huis gebouwd waar een kachel in stond. Ze mochten zelf hun hut verwarmen ik vond het maar ja wat! Ik bedoel zelf het hout aansteken en de kachel onderhouden, wooow. Die twee, Gerard en Peter die leken echt op onze verhouding van Ozze Peter en mij. Gerard was ook constant de kleinere aan het verdedigen van Peter, dat leek behoorlijk op onze thuis situatie.