LTS Tegelen

Verandering van school was het eerste wat grote veranderingen in mij teweeg bracht zoals het uitzien en gedragscodes. Het veilige gevoel van naar school in je eigen dorp om de hoek met allemaal kinderen die je kent was weg. Nieuwe mensen, nieuwe leraren, nieuwe regels. Wat je had geleerd moest nu omgeschakeld worden naar nieuwe en drastische ontwikkelingen. Ik werd hier uiteraard al mentaal op voorbereid door de iets ouderen die je het een en ander vertelde over de school maar verder was het maar zien hoe alles zou komen en gaan. In het laatste jaar van de lagere moesten we een citotoets doen die zou bepalen naar welke school je zou gaan. In mijn geval citotoets of niet, ik zou een beroep gaan leren en dat betekende naar de LTS. De ouders besliste in dit geval waar ik verder weinig op in te brengen had of ik nu wel of niet beter kon. Naar mijn inziens zou dit weinig aan mijn toekomst veranderd hebben. Onwennig en veel op anderen letten was mijn eigen devies in die de eerste dagen op de L.T.S. in Tegelen. De jongenswereld werd hier voortgezet en van meisjes was er voorals nog geen sprake. Prachtig vond ik de onderaardse fietsenstalling waar je uiteraard niet in volle vaart van omlaag mocht gaan. Maar ook de speelplaats die enorm groot was. Al moesten we snel van het woord speelplaats afstappen, want grote jongens spelen nu eenmaal niet in de pauze. Die staan met elkaar te praten, roken en zijn enorm bezig te zijn wie de macho macho man is. Ja de eerste klassers die hadden nog wel eens neigingen om een spel te doen maar dat viel behoorlijk uit de toon dus je kon er van uitgaan dat die in het midden van het jaar wel tot bezining kwamen. Op een gegeven moment viel het me ook op dat er eigenlijk niet zoveel verschil was met de mensen die ik uit Baarlo kende, alleen had de persoon een andere naam en kwam bijvoorbeeld uit Belfeld. Maar voor de rest met de manieren kon het bij wijze van spreke zo Nollie van de vergeld zijn. Het enige wat wel effe zeer verfrissend was dat je bijna ieder uur een andere leraar had dat was wel wat en dat je naar andere klassen moest lopen. Zo had ik daar ook voor het eerst Engels wat natuurlijk wel heel apart was om een andere taal te leren. Het enige Engels wat ik kende was van tv of van liedjes. Uiteraard Engels uitgesproken zo als je het hoorde met heel veel la lala laaa. En voor het eerst werd ik geintroduceerd met andere culturen, wij hadden een Turk in de klas genaamd Hassan. Voor mij kwam Hassan gewoon uit Tegelen want hij sprak exact dat achterlijke Tegelelse taaltje. Wat natuurlijk voor ieder ander dialect buiten Baarlo viel gold, het was raar en dom. De leukste sport in die tijd was om een Venlonaar uit het Genooi of van het kamp na te doen, man man man wat spraken die wouzig. Dat was nu echt een zaniktaal die konden de woorden zolang trekken, hahahaha. Daarentegen was Tegels en Belfelds wel echt boers tegenover ons Baarloos, maar het had nog iets vertrouwds dat kon je nu niet zeggen van Venloos of Roermonds. Van de andere kant was het natuurlijk ook echt wel intresant om een vriendje van de andere kant van de Maas te hebben. Ik kon vrij goed opschieten met Jack Bouten uit Steyl, hij had een aardige platencollectie met wat hardrock en die gingen we zo af en toe beluisteren na school.



Verder in de pauze kon je je eigen meegebrachte eten verorberen, maar je kon in de kantine ook het een en ander bestellen zoals soep. Bij mijn weten heb ik altijd mijn eigen boterhammen en drinken zelf meegenomen, door Moeders verzorgd uiteraard. In het midden van de pauze gingen we naar buiten om een rondje te lopen en het snoepwinkeltje aan te doen. Ik moet nu gaan gokken maar ik dacht dat ik 5 gulden per week kreeg waarvan ik nog enige verplichte guldens ergens aan moest uitgeven zodat er ook nog wat over bleef om te snoepen of het ging samen met zakgeld iets dergelijks als dat naar mijn beleving had ik zelden of nooit geld om uit te geven. Maar gelukkig waren er altijd klasgenoten die wel het een en ander wilden delen met de minder bedeelden. In het eerste jaar van de LTS, als de toeter ging moest je net zoals op de lagere school in rijen gaan staan alvorens de school in te gaan maar in het 2de jaar was dit al veranderd de chaos rende gewoon de school in om in een mierhoop je weg naar de klas te vechten.
De houtbewerkingsklas vond ik wel wat, was gemakkelijk en ruikte altijd heerlijk. En er waren werkstukken bij die je oud moest maken doormiddel van een brander die je subtiel over hout moest bewegen om een beetje een verbrand en oud gevoel weer te geven. Ja ik geef toe er brande wel eens wat aan. Van metaalbewerking staat me een kubus bij die we met de hand op maat moesten vijlen en de opppervlaktes moesten recht zijn. Ik brouwde er weinig van en ik snapte er ook geen juuu van. En metaal stonk, al was puntlassen wel weer leuk om de punten opelkaar te zetten en naar het geluid te luisteren wat hiervandaan kwam. Een behoorlijke electriciteit storing die de meester nou niet echt kon waarderen. De tekenleraar, de Arend, was streng erg streng dat was ik niet gewend van de lagere school, hij gaf ook vrij vlot strafwerk wat ook niet echt geslaagd was en als ik ergens een hekel aan had was het huiswerk en strafwerk, iets wat ik zoveel mogelijk niet gedaan heb. Ik vond het maar tijdsverkwisting als je in je vrije tijd met school bezig moest zijn. Leren moest in schooltijd niet thuis. Uiteraard sneed ik me hiermee behoorlijk in de vingers op den duur. Al hoorde ik in het Kempke natuurlijk ook de verhalen van de jongens die naar de Mavo, Havo of andere hogere scholen gingen. Die moesten er echt tegenaan thuis, jeeminee. Om in Tegelen te komen moesten we de Maas over via het veer van Steyl. In de 2 jaar dat ik er gebruik van gemaakt heb was het veer een paar keer uit dienst wegens hoog water maar dat was uiteraard geen reden om te laat te komen. Je kon wel enkele minuten smokkelen met de veerreden maar meer niet. Anders was het nablijven, kan me hiervan maar een keer herinneren waar ik het schoolplein moest schoonvegen.
In deze tijd werd er al volop gedroomd over het hebben van een brommer en hoe of wat dat was natuurlijk het ideaal om je mee vooruit te bewegen. En dit werd tot in de uiterste puntjes besproken in het Kempke. Wij hadden het geluk dat de familie Hooghstraten in Baarlo woonden die een brommer fietsen motor shop hadden hebben doormiddel hiervan werd wij behoorlijk goed voorgelicht hoe je een brommer moest opvoeren enz. enz. Maar dat zou nog enkele jaren duren voordat het zover was. Intussen was het nog gewoon met mijn 3 versnellingen fiets die al in een van de eerste maanden in de soep lag zoals jullie al eerder in mijn fietsenonderwerp hebben kunnen lezen naar school gaan.