Om nog iets verder in te gaan op brommerverhalen was het zo dat op een gegeven moment ook een brommerbende in Baarlo bestond genaamd de “Quo Devils”, jaja van Status Quo. Deze groep was rondom Matje Coenen geformeerd hij had namelijk een kiet en hier verzamelde zich de Baarlose jeugd zich met al hun Zundapp brommers aangezien dit het merk was voor ons, een degelijke brommer die er goed uitzag. In Venlo reden de meesten met een Yamaha die uiteraard niets waard waren aangezien die uit het goedkope Japan kwamen, Wat wel weer goed was van die Yamaha’s was dat deze bijzonder goed op te voeren waren en ook gemakkelijk aan onderdelen te komen was. Tja en in Maasbree en Belfeld reden ze Kreidler, hahahaha daar zullen we het maar helemaal niet over hebben. 2 of 3 jaar voordat ik brommer zou mogen rijden werd de helm verplicht. Maar goed tot daar aan toe kon ik achterop genieten zonder helm. Mijn vervoer was geregeld bij Dreeke Lenders, die een Vespa Ciao had, wij waren de enigste met een damesbrommertje, waarmee we de toertoechten van de Quo Devils mee konden rijden. Ik had een spijkerjasje waarop geprint stond Quo Devils en Dreeke had een helm geverfd door zijn broer Theo met spectaculaire vleugels aan de kant en QD op de achterkant van de helm, prachtig.
Niets spectaculairder dan een toertocht van 50, 60 of 70 brommers, een van de regelmatige doelen was om naar Helden te gaan naar een bevriende kiet. Om je hier volledig lam te drinken aan de pijpjes Heineken en zo af en toe als er een Status Quo nummer werd gedraaid ging spontaan de gehele groep luchtgitaar spelen in de welbekende poses van Status Quo. Langs mekaar staan en in ritme met het hoofd naar onder en boven bewegen dat werd iets later bekend als headbangen. Al gingen de Status Quo gebaren iets dieper naar de grond.
Zie hieronder een videootje uit die tijd van de Quooos
De tochten werden vervolgd naar aanliggende dorpen. Een van die tochten bracht ons ook naar Belfeld, hier was een of ander festivalletje georganiseerd en er zouden wat andere brommerclubs zijn. We waren nog maar net een minuut of 5 binnen of het was al meppen geblazen, niet dat ik hierdoor geinspireerd werd, om te pleiten ja, die jongens waren een beetje te groot voor mij, keek ik meestal de gevechten aan tussen de boys. Het had wel een grote impakt op mij omdat het er meestal nogal heftig aan toe ging met kettingen en meer grof werk. Bloeden, kapotte kleren en meer van die fratsen. Dat was toch nog iets te pittig voor mij dat gemep ik had dat niet zo in me dat echte kwaad maken over iets of persoon. Maar de uitzondering bevestigd de regel.
Op een van onze uitgangsavonden in Maasbree met de gewone fietsclub van vrienden van eigen leeftijd hadden we ons eens een keer duchtig opgefokt oftewel het werd tijd om eens ruzie te zoeken met van die achterlijke boeren uit Maasbree. Het bleef een raar gegeven voor mij waarom je zonodig een hekel moest hebben aan mensen uit de andere dorpen omdat deze toevallig niet in de smaak lagen volgens andere dorpsgenoten. En meestal woonden er ook nog wel familie van mij in die dorpen zodat dat met die beledigende termen mij regelmatig raar in de oren klonk. Maar goed niet afgedwaald we vonden in het Mafcentrum een groepje slachtoffers die we begonnen uit te dagen. Ten eerste wij waren met een man of 12 en hun met 5 of 6. en je zag al meteen dat ze in de slachtofferrol zaten. We werden door de opzichter van het Maf naar buiten gedreven en de jongens uit Maasbree wilden niet naar buiten want ze hadden de shit al in hun broek hangen. Op een gegeven moment kwamen ze dan naar buiten en zette het op een sprinten.
Wij er achteraan en in de dorpstraat hadden we er 2 te pakken wij stonden daar met zijn 4en en we begonnen te schelden maar verder nog niets, waarna ze weer beide vluchten, ik en nog iemand uit de groep achter de ene aan en de andere 2 achter de andere. We kwamen in open soort paadje en dit leidde naar iemands achtertuin. Hier wilde de jongen over de heg klimmen maar dat lukte niet waarna hij in alle angst door de heg wilde wat ook niet lukte en ik bij hem uitkwam.
Ik pakte hem bij de kraag en Holtackers zei; sla hem wat ik dan ook deed en de jongen begon te huilen en vroeg of ik hem alsjeblief niet meer wilde slaan. Ik sloeg hem nog een keer in de buik, ik vond hem best zielig waarna de hele bubs al bij het gebeuren uit was gekomen om hem een ook een pak rammel te geven. Ik zei; hij heeft genoeg gehad laat hem maar gaan. Wat ook gebeurde, ik had me nog nooit zo slecht gevoeld om iemand te slaan, wat een onzin allemaal dat ruzie gezoek en dat inmekaar trappen van andere personen. Het zat niet in mij de haat de kwaadheid iets wat spontaan moest opborrelen nee dat was niet aan mij gespendeerd. Door de jaren heen ben ik die jongen nog regelmatig tegengekomen in Maasbree en ik schaamde me regelmatig voor mij actie als ik hem weer zag en hij mij weer zo zielig in mijn ogen aankeek. Inbeelding of niet ik had het nog steeds te doen met hem en mijn achterlijke actie.
No comments:
Post a Comment