Gauchito Gil

8 januari 2008
Krantenbericht Clarin

Corrientes: duizenden van gelovigen naderen het heilgdom van Gauchito Gil
De plek is gesitueerd op de route “nacional 123” bij de ingang van de stad Mercedes.
De godsdienstigen van de “heilige heiden” komen uit verschillenden provincies van Argentinie om hun respect van eerbied te geven aan Gauchito Gil in een nieuw dodesjaar. 8 januari zou de dag zijn geweest dat Gil gedood werd.
Gil is geen heilige en heeft nooit deel uitgemaakt van de katholieke kerk, maar zijn legende maakt dat duizenden gelovigen en zelfs priesters tot bisschoppen zich aansluiten tot aan de grot die het portret van Gil herbergt.
Ze komen met bussen, autos en caravans zelfs paarden met wagen worden er gesignaleerd. Vanwege de hoogte van temperatuur en veiligheidsredenen heeft het Ministerie van gezondheid diverse sanitaire punten ingericht met verplegers.
Het verleden jaar waren er meer dan 300 mensen die hulp nodig hadden vanwege oververhitting.

Eigen gewaarwordingen
In Ramos Mejia vond ik op een gegeven moment een Gauchito Gil afbeelding op de straat. ik vond het goed genoeg om mee naar huis te nemen waarna Anyi me een gedeelte van het verhaal vertelde. Later toen we verhuisde vond ik hier in de omgeving van Abasto zelfs al enige Gauchito Gil grotjes gezien.
In het begin had ik niet zometeen door waar dit overging maar ik vond de versieringen best wel geslaagd. Nu zie ik zelfs al lui die de Gil getatueerd hebben her en der op het lichaam. Als je hem eenmaal in het hoofd hebt blijf je hem tegenkomen.




















Gauchito Gil, de geschiedenis
In 1847 werd, in de provincie Corrientes in Argentinië, Antonio Gil Nuñez geboren. In zijn jeugd was Antonio Gil verliefd op een meisje die ook in de belangstelling stond van de plaatselijke politiecommandant. Het leven van Gil werd zo zuur gemaakt dat hij zich aanmeldde bij het leger om te kunnen ontsnappen aan de toorn van de commandant. Het leger was in oorlog met Paraguay waarin Gil vijf jaar lang in meevocht Gil in deze oorlog. Na deze oorlog werd Gil, net als veel anderen bevolen om door te vechten in de burgeroorlog. Gil weigerde dit echter en samen met enkele vrienden vluchtte hij opnieuw. Zo begon een leven van vluchten en het gezelschap begon zich toe te leggen op het stelen van rijken en het geven aan de armen. Na ruim een jaar werd deze Argentijnse Robin Hood opgepakt en ondersteboven opgehangen aan een boom. Dit was de gebruikelijke straf voor deserteurs alsook het afhakken van het hoofd. Maar alvorens de straf werd uitgevoerd vertelde Gil zijn beul het volgende: Nadat je me vermoord hebt moet je me fatsoenlijk begraven zoniet zul je als je thuis komt je je zoon ernstig ziek aantreffen en hij zal slechts genezen als ik begraven wordt. De beul had hier geen boodschap aan, en hij liet het dooie lichaam gewoon achter. Bij thuiskomst bleek de zoon van de beul inderdaad ineens ziek te zijn en natuurlijk keerde de beul terug om alsnog Gil te begraven. Gelukkig was de zoon weer beter bij thuiskomst zodat de legende en heiligheid van Gil zijn begin had gevonden. Dit zogenaamde wonder, samen met de eerder opgebouwde status van volksheld, was genoeg om van Antonio Gil een (schijn)heilige te maken voor het Argentijnse volk. Nu, anderhalve eeuw later, komt dit vooral tot uiting langs de wegen in heel Argentinië, waar kapelletjes zijn opgericht voor 'Gauchito Gil', zoals hij liefkozend wordt genoemd. Bij deze kapelletjes laten de weggebruikers van alles achter voor Gauchito Gil, om maar een voortvarende reis te hebben. Gauchito Gil houd van wijn, mate, rookt en zijn lievelingskleur is rood. De meeste van deze objecten worden dan ook achtergelaten bij de altaartjes.