Met het werk van 3 dagen moest ik ook 2 keer per week naar Panningen naar het vormingscentrum om de week te completeren. Deze 2 dagen stonden voor mij in het teken van ontspanning. Het vormingscentrum was niet meer dan een onderhoudings ruimte voor jongeren waar geen school meer mee wat mee aankon. Chris uit Kessel Eik kwam me met de brommer ophalen in Baarlo, geweldig. We maakten fotos, zelf ontwikkelen, spellen om te kunnen ondekken wat goed of slecht in het leven is. Ook een bezoek aan het politiebureau waar de risicos van drugs, overvalllen, inbraken werden behandeld. Er was ook nog een andere Baarlonaar, een jongen van de manege, waarvan ik me echt afvroeg wat hij daar moest, zo schuchter als hij was, zo’n brave jongen. Er waren ook meisjes daar die niet op hun mond waren gevallen, pittige gevallen. Ook deden we al zoiets als gesprekopnames en daarna terug luisteren dat was behoorlijk intressant, ik dacht ook videoopnames maar ben hier niet zeker van. Behoorlijk vreemd om je eigen stem terug te horen wat een gek en raar verschil. Eigenlijk was het gewoon de tijd volmaken en weer naar huis, een goeie afwisseling met het werk en je kreeg hier dus ook voor betaald, geweldig dus. Alleen hadden mijn ouders bedacht dat ik het geld op de bank moest zetten en sparen. Ik kreeg als ik me goed herinner 15 gulden per week om te besteden maar eigenlijk kreeg ik iets van 110 gulden per maand dus ik kon heel wat meer spenderen maar dat zat er niet in dus, hmmm. Dat waren van die dingen die ik niet wilde begrijpen ik wilde geld uitgeven niets sparen dat kon ik later nog wel maar nu nog niet wat een onzin uitgeven dat geld.
Na Jansen had het arbeidsbureau weer wat anders voor mij Bruns en Bonke. Een mega groot metselbedrijf. Dat klonk goed en de man van van het arbeidsbureau vond dat ik al ervaring had in de bouw zodat ik gemakkelijk daar aan de slag kon. Was hij tenminste weer van me af, tenminste dat gevoel gaf hij me. In ieder geval de week erna kon ik er meteen aan de slag met een project in Baarlo. Dat was niet slecht, maar 250 meter van thuis af. De straat tegenover het kasteel, de 2de blok die werd op dat moment gebouwd. Ik werd de eerste dagen tussen de timmermannen en de metselaars heen en weer geslingerd waar ik dan uiteindelijk bij de metsellui terecht kwam. Daar zat ook een Engelsman tussen dat was wel weer een aardig punt, Engels praten, leuk!
Enkele weken aan de slag, midden in de winter iets van februari vroeg de uitvoerder me om hem een handje te helpen met een sleuf te graven voor de afvoer van het toilet. Ze zouden in de loop van de komende maanden aan de andere kant beginnen met het volbouwen van huizen en de schaft en uitvoerdersketen waren al opgezet, alleen moest er nog een afvoerpijp naar het riool gegraven worden. Bij mijn eerste spade in de grond flipte ik al meteen uit, de grond was knoepie hard, jaja winter, maar na enkele uren gezwoegd te hebben had ik mijn missie voltooid. Ik naar de uitvoerder met het goede nieuws dat ik klaar was. Hij mee naar buiten om te kijken, hij begon met zoeken naar een of andere aansluiting die hij dus niet kon vinden. Waarna hij de kaart er weer bij haalde om het nog eens te bestuderen waaruit bleek dat ik de verkeerde kant op had gegraven oftewel hij had me de verkeerde directie gegeven. Hij vroeg me of ik dus effe de andere kant op wou graven en de andere kant weer dicht wilde maken. Als het visueel mogelijk was geweest, zou je de stoom bij mij uit de oren zien uitkomen van woede haat en meer vieze woorden. Ik gooide mijn schop neer met de mededeling zoek het maar uit en doe het maar zelf ik ben niet achterlijk. Hij me achterna om de zaak enigszins af te dempen maar dat lukte niet echt waarna ik achteraan in de bouw te werk werd gesteld. Dit was wel een van de eerste keren dat ik duidelijk mijn grens liet zien en het echt niet accepteerde hoe de dingen gingen. Normaal was ik niet zo en ben vrij rustig van aard om alles goed te kunnen te begrijpen meer dan dat was ik in leertijd dan dat ik iemand maar iets kon vertellen hoe of wat. Ik plaatste de man in een patstelling waar hij me eigenlijk op de plaats moest zetten maar niet gebeurde.
No comments:
Post a Comment