Aan het werk

Na de Lts in Venlo werd ik ter werk gesteld bij Poels om asperges te steken wat ik al in kleuren beschreven heb in een voorgaande blog. In de tussentijd was ik met mijn Moeder al naar de kaldenkerkerweg in Venlo geweest om me aan te melden bij het arbeidsbureau. Hier zou ik nog enkele keren terug moeten waar ze inmiddels al verhuisd waren naar de spoorstraat dat was op de Kaldenkerkerweg was alles heel bedompt hoge ruimtes en oud. Hoe het precies kwam of dit ook van het arbeidsbureau kwam of dat het zo geregeld was kan ik me niet exact meer herinneren. Maarik werd naar de Mop gedirigeerd dus, uienzakken vullen, wat in hield zakken van 25 kilo overhevelen naar zakjes van 2,5 kilo. Met op de tijd een rotte ertussen wat zich echt Yakala aanvoelde. Verder had ik mijn hoop om in de winkel te komen om daar te helpen maar dat kwam er niet van. Wat weer wel leuk was was de zaterdagmarkt. Met allemaal die Pruuse geweldig druk en maar op en neer rennen tussen de winkel en de marktkraam. Op de een of andere manier boeide me dat daar niet zodat ik weer naar het arbeidsbureau moest. De persoon die me moest helpen was nou niet bepaald een sociaal iemand een man die resultaten nodig had, geen sociaal gezeik.




Na de aspergesperiode en de Mop had het arbeidsbureau een plaats voor me geregeld waar ik ook meteen een beroep kon leren, stucadoor bij Jansen in Hout Blerick. Mijn eerste nieuwbouw project zou in Venlo in een straat in Genooi beginnen. Met een snel ontbijt en wat koffie ingenomen te hebben sprong ik op de fiets naar Venlo. Moeders had mijn trommel met boterhammen volgesmeerd. Opgewonden kwam ik in Venlo aan waar ik alleen nog maar de brug over hoefde om langs de Maas naar het Genooi te fietsen. Ik zag aan de overkant bij de reling een figuur staan met een lange regenjas naar de Maas tuurend. Toen ik ongeveer op de midden van de brug was schravelde deze persoon over de reling heen en dat vond ik toch wel echt verdacht, wat een rare toestand die zou toch niet???? En jawel de persoon sprong naar onder, de Maas in, mijn hart begon als eeb gek te slaan van opwinding. Ik moest ook naar onder toe langs de Maas, ik vroeg me echt af wat ik moest doen. Moest ik de maas inspringen, politie bellen??
Toen ik onder de bruggen was zag ik de persoon nu zag ik dat het een vrouw was en de lange jas kwam nog een keer naar boven met een enorme luchtbel eronder om voorgoed te verdwijnen in de maas.
Ik stond perplex, maar ik moest ook naar het werk, wat een toestand. Ik zou daar naartoe gaan en iemand vragen om de politie of de brandweer te bellen. Op het werk aangekomen zaten de medewerkers met zijn allen in de schaftkeet. Ik begon meteen mijn verhaal te vertellen en dat werd al meteen afgedaan dat ik me geen zorgen hoefde te maken dat heus al iemand al gebeld had dus hoogstwaarschijnlijk de brandweer alles al onder controle had. Ik stribbelde nog wat tegen maar de lui waren echt niet van plan om wat te gaan regelen omdat een of andere leerlingstucadoor iets gezien had. Dat werd me enkele minuten duidelijk dus hield ik mijn mond de rest van de dag hierover. Mijn eerste oficieele werkdag stond dus iets in een ander teken dan werk. Het beroep wat ik daar zou moeten leren was dus een wassen neus ze hadden gewoon iemand nodig die cement voor de echte stucadoors aan moest maken en in dat moment kwam het nog niet eens op in me om te vragen wanneer begint mijn opleiding? Ik had ook genoeg te doen met Piet en Piet uit Horst die moesten immers ook ieder dag gezamelijk een kratje bier leeg drinken waarvan ik het statiegeld kon houden en zo af en toe kreeg ik ook een flesje op het eind van de dag. We hadden ook een liftje om de cement naar de eerste etage te transporteren waarna dit in een kruiwagen aldaar viel. Maar als de specie op de zolder moest zijn moest ik met een plastieke bak gevuld met specie op de schouders dit naar boven vervoeren. Menig blauwe botten of doorgeschuurde huid na een dag op en neer gesleep met de specie.




Op een keer met werkzaamheden in het Ven,Venlo stond het liftje half in het water en ik moest de hendel bedienen om de specie naar boven te krijgen waarna ik een onnoemelijke oplawaaier kreeg ik bedoel dat was nog eens een stroomschok, nondeknetter. Ik mijn beklag gedaan bij Piet en Piet maar dat hielp niet echt het werd afgedaan met dan sleep je het maar met een bakje naar boven.
Nadat ik de kabels veruild had voor een ander setje was het geregeld en niets stond onder stroom, pfffffffffff. Ik eindigde bij Jansen in een project in Baarlo tegenover tante An en ome Thei het was inmiddels tegen de winter en er werd me verteld dat ik kon vertrekken omdat er geen werk meer was tot volgend jaar. Op dat moment kreeg ik van een van de Pieten te horen dat ze ieder jaar een nieuwe leerling hadden en dat het nooit kwam tot uberhaupt maar iemand van die jongens het beroep bijbrengen en dat Jansen de subsidie in zijn zak kon steken.