Friday, February 22, 2008

De schans

Buiten mijn eerste indrukken was het leven in de Schans behoorlijk georganiseerd. Je kreeg er zakgeld, 25 gulden per week dat was meer dan ik thuis kreeg. Je had allerlei diensten die je moest verrichten zoals keukendienst, dit ging onder leiding van 2 dames Ria uit Venlo en Diana uit Beringe. Die hielpen je bij het inkopen doen en koken zover je dit niet kon.





Dan had je huistaken, wc, badkamer, gang vegen en de tuin aanharken. Dan waren er de wekelijkse groepgesprekken waar een ieder zijn problemen kon voorleggen, die handelde meestal over de relaties onderling in de schans. En eens per week gingen we naar het vormingscentrum om activiteiten te ondernemen. Dat instituut kon ik inmiddels al van voorgaande jaren. De staff van de Schans bestond verder uit Peter Renders, Sjo uit zuid Limburg, Mieke en Gerard met Jos uit Belfeld hadden de langste dienstjaren en hadden voor ze het huis waar we nu zaten geimproviseerd ergens gezeten waar de huisgenoten zelf het huis moesten voorzien van geld om de huur te betalen en dergelijken. Meer in de hippie stijl dus. Op het moment dat ik er kwam was alles gesubsidieerd en kon de gemeente Maasbree een bijdrage leveren voor mijn aanwezigheid aldaar. De gegevens van hoe moeilijk het in het begin was werd ons regelmatig onder de neus gewreven. Dat me maar verwenden waren in deze situatie van al die subsidies. Er werd van ons gevraagd om naar werk te zoeken maar dat was nu wel het allerlaatste waar ik zin in had, kon ik nu effe wat vrije tijd hebben om me zelf te ondekken!! Ook bracht de Schans me behoorlijk wat gedoe op zoals op een gegeven moment ze vonden dat ik te veel dronk en blowde er werd een vragenlijst op me afgevuurd wat ik met mijn zakgeld deed waarop ik antwoorde dat ik dit geheel verdronk en verblowde. Ze vonden het tijd dat ik met een dokter ging praten over dit probleem dat geschiede en ik kreeg pillen voorgeschreven die ik iedere dag in moest nemen tegen de alcohol. Wat een idiooterie als ik dat nu terug zie ten eerste dronk ik inderdaad alles op maar wat in de tussentijd? Uiteraard dronk ik niets omdat ik niets had. Maar goed hun hun pleziertje maar een positief punt met dit gebeuren kwam ook met de komst van een brief van defensie of ik wilde verschijnen voor keuring. Dit in de tijd aan mijn mentor laten zien waarop hij vroeg of ik die militaire dienst wilde vervullen?
Nou liever niet dat was nu niet iets wat me boeide dat hele cowboy gedoe met geweren en vroeg opstaan en naar comandos luisteren, nee dank u wel. Dat zou voor me geregeld worden aangezien ik net onder behandeling was met dat alcohol gedoe.
De dokter kon een briefje schrijven dat ik niet geschikt was en zo gebeurde het dat ik mijn S5 kreeg. Weer een ding waar ik me niet meer druk over hoefde te maken.






Ik geloof dat ik iets van 2 maanden die kuur gedaan heb en daarna sliep iedereen verder weer in inclusief mij want voor mij was de lol er wel vanaf met die pillen slikken, wat een kwats. Al heb ik een keer uiteraard uitgeprobeerd of die pillen ook daadwerkelijk werkten. Dit was op een avond dat ik met Lowie Schreurs naar Neer ging en inderdaad na 2 pilsjes kreeg ik het me effe benauwd. Mijn hoofd gloeide, niet meer normaal en dit stopte niet meer tot diep in de nacht het was echt niet voor herhaling vatbaar dit experimentje. In de alcoholstop blowde ik behoorlijk wat meer dan ervoor, met rede. De drang van de puber om zich te verdoven te vergrijpen aan drank en drugs deed bij mij in ieder geval goed zijn werk. Langzaam maar zeker veranderde mijn vriendenkring, ook de vriendschap met Lowie gleed langzaam weg, de afstand en andere intresses. Al kan ik me nog een specifiek iets herinneren, dat ik een bezoek aan het Kempke bracht na enkele weken verdwenen te zijn uit Baarlo. Al mijn toenmalige vrienden waren daar en vonden het echt wel wat dat ik afgetaaid was thuis en waren uiterst nieuwsgierig hoe het met me was enz. Tot ik op een gegeven moment effe door Chris van Hoogstraten apart werd genomen, hij zei me uitdrukkelijk dat ik me nu wel genoeg bewezen had en dat ik weer beter terug naar mijn ouders terug kon gaan. Dat maakte wel diepe indruk op me, de opvolgende dagen gonsde dat dat ook regelmatig door mijn hoofd. Maar als zovaak in mijn leven de beslissing die ik maak is al overdacht genoeg naar mijn denken en de weg is ingeslagen om die te bewandelen. Al word ik inderdaad wel zo nu en dan van mijn stuk gebracht door zulke opmerkingen.
Door de weeks hield ik me hoofdzakelijk met de mensen van de Schans op en het weekend werd doorgebracht met de jongens uit Kessel, Neer en Maasbree.
Menigmaal ondernamen we met de Schans ook uitstapjes zoals naar de bioscoop in Eindhoven waar ik voor het eerst one flew over the cuckoos nest zag. Ik kwam er in schock uit na deze film gezien te hebben. De paralellen die ik bij mezelf zag en de schijnbaar recalcitrante Nicholson die schijnbaar onvrijwillig opgenomen werd. Af en toe maar met name de eerste indruk van de schans gaf me het idee dat ik niet op de goeie plek was gekomen vooral als ik de problemen van de anderen zag. Die in 3 categorien waren op te delen drugsverslaafden, thuis en daklozen en probleemkinderen.

No comments: