Levenloos, het niets dat is waar ik me aan vast kan houden duidelijk en glashelder. Sommigen religies bieden wat meer houvast aangaande het hiernamaals, iets om naar uit te kijken. Waarom niet meteen het proces versnellen zou ik zeggen. Allerlei verboden en regels die gevolgd moeten worden. Het paradijs het einde dat wat refereert aan goede gevoelens. De geest gesepareerd van het lichaam. Wij zijn de entiteit genietend van de eeuwigheid, het onmetelijke, tijdloze. En het eten bestaat niet meer iets waar ik nu juist iedere dag van geniet dat wil ik ook in mijn paradijs. Het eten opgeven voor de dood, nee nu nog niet. Mijn vrienden, mijn vijanden, nee mijn vijanden wil ik niet in mijn paradijs op dat punt worden we weer gepakt. Fijn met iedereen omgaan, entiteitenrelatie, waarom praten? pratende entiteiten, waarover?
Dat alles zo geweldig fantastisch is zonder problemen, wat een saaie bedoeling! Of beter nog wachtend tot een nieuw leven je roept. Een nieuw leven, Wooow! Dat geeft verwachtingen, misschien dat ik het dan beter doe dan nu, maar ja dan wil ik wel vergelijkingsmateriaal hebben. Als je niet meer weet wat je in je vorige leven hebt uitgespookt is er ook weinig aan. Het zijn dingen die in dat botte brein blijven hangen het ene verhaal na het andere. De dood blijft het niets en dat wat nu gebeurd daar moeten we het beste van maken. Een verlangen naar het paradijs of een volgend leven is nog niet in me opgewekt. Het is spannend dat wat nu gebeurd, de herinnering heb ik, de toekomst ook.
No comments:
Post a Comment