Kraken in Venlo 1979-80

Tijdens mijn verblijf in Kessel, ontmoette ik Floor op een van mijn muziekstrooptochten in Dom v/d Bergh in Venlo. Sinds ik wat geld verdiende kon mijn intresse in muziek gevoed worden dmv aankoop van behoorlijk wat L.P's. Onze gezamelijk intresse in muziek resulteerde in een uitnodiging om voor en na het concert van de Uk Subs, die zouden spelen in het Blerickse jongerencentrum, muziek te draaien. Dat nam ik met graagte aan, ook omdat ik het idee had dat die punkers eens wat anders moesten horen dan alleen punkmuziek. Op dat moment was er heel wat gaande in de muziek met new wave, en nog meer expirimentele dingen. Die avond met de Subs was er wel behoorlijk wat spanning, ten eerste had ik nog nooit gedraaid voor publiek en ten tweede had ik geen idee hoeveel ik mee moest meenemen. Het werd een doos vol met van alles en een beetje punk. Het belangrijkste van de avond qua muziek was dat ik James White and the Contortions wilde draaien en wat ook gebeurde. De spanning steeg enorm bij mij maar er gebeurde niets bij het publiek. Geen extra opwinding of negatief ontvang, heel goed bezig dus. Ik geloof dat ik een plaatje of 10 gedraaid had toen Floor zei, vanaf hier neemt Hay het over, hmmm minder cool, ik dacht dat .....
Na 1 jaar geen vriendin meer gehad te hebben sloeg de liefde weer hard toe met Karin een punkmeisje uit Blerck. Ik was veranderd wat aanging de meisjes, ernstig verlegen geworden. Daar had ik voorheen niet zo'n moeite mee redelijk relax met verkering maken of breken. Zij was verlief op mij dat was duidelijk, ik ook op haar, ook duidelijk, maar geen stap werd er ondernomen totdat zij, wij wachtend op de bus in Baarlo, zei; wanneer ga je me kussen? BOINK holy crap dat was effe straight. Okay lets kiss, wat een onhandig gedoe na zo'n lange tijd zonder. Dit zou weer het begin worden van weer een lange reeks met aardig wat meisjes tot ....




Floor introduceerde mij bij de Venlose kraak en punkscene. Een geheel nieuwe wereld ging er voor mij open. Mensen die bezig waren met muziek maken, kraak en antiemilitarisme spreekuren. Politiek behoorlijk actief waren, hier had ik nauwelijks of geen kaas van gegeten op dat moment. Ook mijn uiterlijk veranderde enigszins net voor dat ik naar Kessel verhuisde was ik behoorlijk onder de indruk van de New Wave look in Antwerpen "De Waag". Wat grotendeels inhield dat ze geen bakkebaarden hadden en sommigen zelfs geen wenkbrauwen, Bijzonder heftig vond ik dat, dat wilde ik ook. Het is werkelijk wonderlijk hoeveel impact dat op mij had zoiets kan ik me heden ten daage niet meer voorstellen. Ik zou niet weten wat me nog een shock kan veroorzaken om me heftig opgewonden te maken door het gebeuren, ding of wat dan ook. Weken had ik al gepland om mijn bakkenbaarden te minimaliseren tot net boven de oren, maar hoe? Uiteindelijk had ik het lef dan en melde bij mijn moeder dat ik uitgeschoten was met scheren, Ahumm. Ik vond het geweldig, hierna begon ik ook langzaam aan pakken te dragen ingekocht bij het leger des heils en door moeders op maat gemaakt. Met Floor veranderde ik weer een beetje meer naar de punk achtige kant, kettingen aan de broek genaaid, leren jas volgespoten met texten enz.. Dit veranderde uiteraard weer snel genoeg in een mix van beide dingen. Bij de bezoeken die ik thuis aflegde werd er redelijk mild over gesproken zover ik nog weet. Al was reactie altijd wel welkom, jejeje.
Ik vertelde Floor dat ik graag uit Kessel wilde verhuizen naar Venlo of hij iets wist in het kraakgebeuren, met mij waren er nog 5 anderen die iets wilde kraken. Aldus werden we aan elkaar geintroduceerd om een plan te maken. Jack kende ik al en mijn toenmalige vriendin en een vriendin van haar en nog een Duitser. Na een paar bijeenkomsten over het hoe en wat zouden we op een avond het pand op het Monsepaadje gaan kraken. De avond dat we het huis gingen kraken was de gehele scene om te helpen bij de eerste uren, die zo belangrijk zijn. Omdat het de politie een mogelijkheid geeft om je eruit te zetten. Een enorm tankstation met aangrezend huis. Iedereen zijn eigen kamer met nog een gemeenschapelijke huiskamer en keuken. Na een paar uur binnen zijn geweest was de eerste spanning eraf, de wouterij was al een paar keer gepasseerd maar zonder een woord gewisseld te hebben. Onze technici hadden al voor stroom en water gezorgd, blitzteam. Rond een uur of 23.00 was het wel bekeken en ging de support groep weer huiswaarts. Dat was ook wel weer een spannend moment maar er gebeurde niets. Geen extra patroulles, niks. Het leven als kraker had zijn aanvang genomen. Ondertussen werkte ik nog steeds bij de Globe. De mix van werk met kraken en aanverwanten werd steeds moeilijker. Veel tijd besteede ik met uithelpen van andere kraakgroepen die uitgezet zouden worden en vroegen om steun en dan maandag weer naar het werk was niet echt kicke. Het grotendeel van de mensen zaten allemaal in de soos en er werd me duidelijk uitgelegd hoe de dingen aangepakt moesten worden voor het beste resultaat. Aldus besloot ik niet meer naar het werk te gaan, dat zou betekenen dat ik een straf uitkering zou krijgen van 2 maanden van 40% wat me niet echt boeide met het geld dat ik al opgespaard had van het niet betalen van huur water gas en electriciteit. Ik kocht wel echt een hele hoop platen op dat moment. Daar kon de gehele scene van meegenieten want er werd behoorlijk gecopieerd naar casettes. Iedere dag kookte we in toerbeurt en poetste volgens lijstjes. De tafel werd gedekt en dan was het gewoon aanvallen, nog erger dan in de schans, gewoon zoveel als mogelijk. De helft van het bord werd niet opgegeten gewoon vanwege gulzigheid van de ogen. En dan de eeuwige sigaret na het eten die geblust werd in het halfvolle bord, wat een klerezooi als je afwasbeurt had, afschuwelijk. Maar ik deed ook vrolijk mee in dit verhaal om niet achter te blijven. In die tijd verloor ik ook de intresse in mijn vriendin en aangezien we in het zelfde gebouw woonde moest dat toch gebeuren, er was gelukkig nog een kamer vrij. Ik was danig verliefd op een ander meiske uit Eindhoven.