Wat een toestand uiteindelijk. We zouden in het apartement van de moeder van een vriendin logeren maar we hadden al een gevoel van "wat zal er fout gaan". Je hebt dat nu eenmaal met sommigen mensen en met haar hebben we dat beiden. Na een busreis van 6 uur aangekomen en aangebeld bij de buren om de sleutels af te halen. Niemand die de deurbel beantwoorden bleek dat Anyi op de verkeerde knop had gedrukt. Okay opnieuw dus ook niets. En weer vergiste Anyi zich en drukte op de bel van de moeder en ja hoor die beantwoorde, ze was gewoon thuis, UUUPSSS. an maar een hotel zoeken of iets dergelijks dus. Het werd een hostel waar Anyi niet al te happy mee was. De volgende dag meteen op zoek naar iets humaans want dit was niet echt kicke, ik bespaar jullie de speciaale details. Om 11.00 stonden we bij de cabañas wat we wilden mooie bosrijke omgeving met een zwembad in de achtertuin en een rivier in de voortuin en links van ons een groote speeltuin voor de kidsz. Perfect. Hier hebben we dus iets meer dan een week doorgebracht om de batterijen weer op te laden.
No comments:
Post a Comment